.....
گل آفتابگردون...
نازنين سرگردون ...
خونه غم شده باز کنج دلت
اينجوري گريه زارزار ميکني
من ميرم ازپس کوه هاي بلند
ازدل کوه هاي ابري و سپيد
گل آفتاب ميارم...
اون گل و با دستاي مهربونم
رو به برگات ميذارم
تا دوباره پراتو وا بکني
گل آفتاب و تماشا بکني
تا دلت شاد بشه ...
نفست از قفس آزاد بشه
تا دوباره پراتو وا بکني
گل آفتاب و تماشا بکني
گل آفتاب گردون ...
نازنين سرگردون ...
اميد از دلت نبر
اين همه غصه نخور
اگه خورشيد مرده ...
غنچه هاش باز شدن
براي رها شدن ...
پر پرواز شدن ....