گاهي بر سر منزل عشق عاشقاني بي سر و پا مي بينم كه جز عشق زميني هيچ عشقي در بر ندارند..
گاهي بر سر منزل عشق خدايي مي بينم كه بي تاب و مضطرب به انتظار بنده اش نشسته ....
فكر كنم خدا تنها كسي است كه كم ترين عاشق را دارد...
عشق در خدا معني مي شود و خدا در عشق..
دل به نام خدا شناخته مي شود و خدا به نام دل...
قلب با ياد خدا مي تپد و خدا با ياد قلبي كه بر انسان ارزاني داشت
اين عهد ها كه ما مي بنديم پايدار نيست چون زماني كه با خدا هم پيمان بستيم فراموش كرديم...
فراموش كرديم كه فقط عشق خدا بود و بس ولي خدا اين را به عهده ما گذاشت كه در ذهن ها بسپاريم اما ما فراموشش كرديم..
عهد و پيماني كه از خلقت آدم به وجود آمد و تا روز قيامت پايدار است..
نه اين عهد ها كه با يك دل گرفتگي از ياد مي رود و دوامش به فاصله ميان دوست داشتن و نفرت بستگي دارد.......
تقديم به بهترين معشوقم خداي رب الجلاله