از دوست به یادگار دردی دارم

خدا

 

آفتاب مهربانی سایه ی تو بر سر من 

ای که در پای تو پیچید ساقه ی نیلوفر من 

با تو تنها با تو هستم ای پناه خستگی ها 

در هوایت دل گسستم از همه دل بستگیها 

در هوایت پر گشودن باور بال و پر من باش 

شعله ور از آتش غم خرمن خاکستر من باش 

ای بهار باور من ای بهشت دیگر من 

چون بنفشه بی تو بیتابم بر سر زانو سر من 

بی تو چون برگ از شاخه افتادم 

سرد و سرگردان در کف بادم 

گرچه بی برگم گرچه بی بارم در هوای تو بی قرارم 

برگ پاییزم بی تو می ریزم  

نو بهارم کن....نوبهارم