شب از دريچه ي چشمانم رويش گلها را مي بينم و راز نگاهم را با تيغ هاي سوزان خورشيد به زمهرير قلبم مي فرستم.تا جان شيفته ام سايه افکند بر خاطرات تلخ لحظه هاي بي تو بودن.تو را به مهماني چشمانم دعوت مي کنم تا ببيني در زلالي قطارات اشکم نگاهم را بدنبال داري تو را به باغ نگاهم دعوت مي کنم تا ببيني رويش گلهائي که با وجود تو روئيده اند و با شبنم اشکم آبياري شده اند و من سبد سبد گل اين باغ را به پاي تو مي ريزم و صداي تپش قلبم بلبل هزار دستان اين باغ است.وآهنگ اين ضربان نام تو را مي نوازد......