عشق قانون طبيعت و حکم خداست ، در هيچ قالبي نمي گنجد و ممنوعيتي ندارد . مگر اينکه کوته فکري آن را با چيزي ديگر اشتباه گرفته باشد .

مثل آب ، هوا و زيبايي ، در ذات خود در حد کمال هستند . هرکسي هم به اندازه ظرفيت خود مي تواند از آنها بهره بگيرد . اما اگر کسي اين مظاهر طبيعت را آلود ، به خودش ظلم کرده و سهم بقيه نه کم شده و نه پاکي خودش را از دست داده .