سلام
وبلاگتون پر از احساسه...واقعاَ عاليه و بنده شديداَ آدم احساساتي هستم، اميدوارم هرچه زودتر اين احساسات جاي بروز واقعي خودش رو پيدا کنه...
نمي خوام مثل همه غريبه هايي که ميان توي وبلاگت و ميگن قشنگ بود و به ما هم سر بزن، واسه وبلاگ خودم تبليغ کنم و بگم بيا و به وبلاگ من هم سر بزن، نه! من وبلاگم رو بتازگي زدم فقط بخاطر اون واقعياتي كه توي زندگي بشخصه بهشون رسيدم و دوست دارم كه همه دوستانم هم ازشون باخبر بشن، آخه ميدوني چرا؟ چون خودم تا قبل از اين اتفاقات يكي بودم درست عين همه پسرا، با همون احساسات و همون غرائض، همون خواسته ها و همون زندگي ها...ولي بعد از اين اتفاقات زندگيم از اين رو به اون رو شده، طوري برام شيرين شده كه واقعاً رچي بگم كم گفتم؛ واسه همينم خواستم اين گفته هارو تو قالب وبلاگ براي همه دوستام بنويسم تا شايد يكي، فقط يكي ديگه هم از لذت تجربه اين زندگي شيرين و بدون ذره اي دغدغه بهره مند بشه...